Tathir Ayeti…

“Tathir Ayeti”:

“… Ey Ehl-i Beyt! Muhakkak ki Allah, sizden her türlü ‘ricsi’ (kiri-pası-günahı ve eksikliği) gidermek ve sizi tertemiz temizlemek ister!” [Ahzab(33): 33’ün son kısmı]…

Bu ayet-i kerime, Ümm’ül-Mü’minin Hz. Ümm-ü Seleme’nin evinde nazil olmuş, Peygamberimiz (sav); hemen Hz. Ali, Fatıma, Hasan ve Hüseyn (as)’i çağırmış, hepsini kendi etrafında toplayarak üzerlerine bir kisa (örtü) örtmüş, ve; “Allah’ım! işte benim Ehl-i Beyt’im bunlardır! Onlardan ricsi gider ve onları tertemiz temizle!…” buyurmuştur. Ümm-ü Seleme ‘nin, “Ben de onlarla beraber miyim?” sorusuna karşı da; “Sen yerindesin ve sen de (ayrı) bir hayır üzerindesin!” diyerek, konuya açıklık getirmiş, konuyla alâkalı muhtemel tartışmaların, şüphe ve evhamların kapısını tamamen kapatmıştır[1]…

Fakat, yine de bir kısım zevat tarafından -ama böyle, ama şöyle- konu tartışmaya açılmış, güneş gibi açık bir hakikat üzerine (bilerek veya bilmeyerek) şek ve şüphe bulutları çekilmek istenmiştir. Ve lâkin, bunun beyhûde bir çaba olacağı, en muannid muhaliflerin bile, çok kısa bir süre içerisinde ikna veya ilzam yoluyla (biiznillahi Teâla) hezimete uğratılacağı, açıktır[2]…
[1] Bakınız; Tirmizî: 5/323; 6/314, 362; Müslim: K. Fedail: 1/4; (terc): 10/254; İbn-i Kesir (terc): 12/6526;

[2] Zira; akl-ı selim ve kalp ehli zevat, üzerinde bulundukları fıtrat-ı insanîyye gereği, her zaman hakkı kabul ve iltizam etmeye müheyya durumunda bulunmaktadır. Muannid ve mütemerrid olanlara, yahut bile bile hakkı batıl ile karıştıranlara gelince:

“Hayır, (bilakis) biz, hakkı ‘batıl’in tepesine fırlatırız da, o da onun beynini (parçalayıp) darmadağın eder; bir de bakarsın ki o (batıl) yok olup gitmiştir. (Yanlış ve batıl) vasıflandırmalarınızdan dolayı ‘veyl’ olsun sizlere!” [Enbiya(21): 18];

“De ki: Hak geldi, batıl yok oldu; hiç şüphesiz batıl (zaten) yok olucudur!” [İsra( 17): 81];

“De ki: Hiç şüphesiz benim Rabbim, hakkı (batılın beynine) fırlatıp çarpar (da, onu yerine kor)! Muhakkak ki O, gayeleri çok iyi bilendir! (Ve yine) De ki: Hak geldi; batıla gelince, artık o, ne (yeni bir şey) ortaya çıkarabilir, ne de geri getirebilir!” [Sebe(34): 48-49];…. gibi nice ayetlerin İlâhî semasından parıldayacak olan nurânî sihablarla yıkılıp-gideceklerdir. [Bkz. Hicr(15): 18; Saffat(37): 10; Cin(72): 8-9];…

Kaynak: Aşura Kültürü’nün İmam Humeyni’deki Tecellileri kitabından iktibas edilmiştir.